ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΚΡΙΣΗ
ΑΜΗΧΑΝΙΑ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ- ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ '55 |
7. ΗΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟ Β’ Π. ΠΟΛΕΜΟ.
Β. Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
‘’ Αυτός που κάνει ένα καλό πόλεμο, κάνει μια καλή ειρήνη’’.
George HERBERT [1593-1633]. ‘’Affliction’’.
Οι ελληνικές γεωπολιτικές απαιτήσεις μεταπολεμικά, επικεντρώθηκαν στο εδαφικό θέμα. Υποβλήθηκε τότε το αίτημα της προσάρτησης της Β. Ηπείρου από την Αλβανία, τα Δωδεκάνησα από τους Ιταλούς και της Κύπρου από τη Βρετανία. Η Ελλάδα εφόσον επέλεξε κατά προτεραιότητα την εξασφάλιση της γεωστρατηγικής ισχύος της, έπρεπε να προσανατόλιζε τους χειρισμούς της, ώστε να επικυρώνονταν το εδαφικό STATUS QUO των συνόρων της. Έτσι θεωρήθηκε ότι θα προλάβαινε τις τυχόν αντεδιεκδικήσεις των γειτόνων της. Τα ελληνικά αιτήματα αναφορικά με το εδαφικό, ήταν σχεδόν βέβαιο, ότι θα έβρισκαν αρνητικά διακείμενους τους Σοβιετικούς και τους Αμερικανούς. Και τούτο γιατί οι τελευταίοι, τις παραμονές της έναρξης του ήδη διαφανέντος ψυχρού πολέμου, δε θα ήταν διατεθειμένοι να άνοιγαν ένα νέο κεφάλαιο πολιτικής αντιπαράθεσης. Οι δύο υπερδυνάμεις ήδη είχαν μπει στο «μεγάλο παιχνίδι» του Διπολισμού, που σήμαινε την ιδεοπολιτική συσπείρωση δύο στρατοπέδων κρατών, εντός της ευρωπαϊκής ηπείρου. Στο γεωπολιτικό χώρο των τελευταίων, εκ των πραγμάτων κρίνονταν, ότι θα αναπτύσσονταν μία οικονομική κούρσα ανταγωνισμών. Το βάθος των σχεδιασμών και των τακτικών κινήσεων που θα προσδιόριζαν τα διατιθέμενα μέσα, θα καθόριζε τα πλαίσια των δυνατοτήτων των δύο αντιπάλων, στους τομείς της βαριάς βιομηχανίας και της τεχνολογίας. Οι δύο εν λόγω σε συνδυασμό τομείς, στη συνέχεια θα τίθεντο στην υπηρεσία των εξοπλιστικών συστημάτων, που θα καθόριζαν τη γεωστρατηγική αξιολόγηση των αντιπάλων του διπολισμού, των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7Β , ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΣΕΛΙΔΑ, ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ